Osteopathie betekend vrij vertaalt: "Leed van de botten".
Het wordt afgeleid uit het grieks,en bestaat uit de woorden os = bot en pathos =
leed. Maar eigenlijk gaat het hier niet om een ziekte van de
botten, maar om problemen, die door bewegingsbeperkingen
veroorzaakt worden.
Hieronder vallen bijv. blokkades van gewrichten, maar ook van spieren,
organen of andere weefsels. Onder een blokkade moet men zich geen
duidelijk zichtbare verschuiving van gewrichtsvlakken voorstellen. Het
gaat eerder om een minimale verschuiving van gewrichtsvlakken, die een optimale
bewegelijkheid niet meer toelaat.
De osteopathie heeft 4 belangrijke regels:
- Afhankelijkheid van strucuur en functie
Anatomie en Physiologie (functie) vormen een eenheid. Storingen in dit evenwicht kunnen bewegingsbeperkingen tot gevolg hebben
- De arteriele regel
Voor een optimaal functioneerd lichaam is het absoluut noodzakelijk, dat er een goede circulatie van bloed en lymfe plaats vindt. Deze circulatie kan verstoord worden door bijv. littekens, blessures of ontstekingen.
- Het lichaam als eenheid
Neem het voorbeeld van een horloge: alle tandraderen hebben een bepaalde functie. Is maar een tandrad in zijn beweging beperkt, heeft dit invloed op alle andere tandraderen.
- Zelfregulatie/zelfgenezing van het lichaam
Door zijn evenwichtssysteem kan een lichaam storingen, die van buitenaf komen, zelf reguleeren/genezen. Soms is deze functie dusdanig gestoord dat hulp van buitenaf noodzakelijk is. Deze hulp kan een osteopath bieden. Hij kan de zelfgenezingskracht stimuleren en zo geneest het paard zichzelf.
De osteopath probeert bewegingsbeperkingen op te sporen en met behulp
van doelgerichte manuele technieken op te lossen.
Doel van een osteopathische behandeling is het lichaam te animeren zich zelf te herstellen, en zodanig het lichaam weer in evenwicht te brengen.
Bovendien heeft de osteopath de mogelijkheid de behandeling door
middel van wekedelen technieken te ondersteunen (rekken van verkorte
spieren of massagehandgrepen voor het los maken van
littekens/verspanningen) Deze technieken worden ook aan de
paardeneigenaar doorgegeven, omdat bv een verkorte spier niet door een
keer oprekken zijn oorspronkelijke lengte weer terug krijgt.
De taak van de osteopath is dus ook, de eigenaar in te lichten hoe hij
zijn paard naar de behandeling moet werken (longeren, rijden...) en
door doelgerichte oefeningen het success van de therapie te houden.